KROJE ARCHITEKTURY | ADAM IDŹKOWSKI

Kroje architektury, obejmujące rozmaite jej kształty, uważane jako przedmiot piękności przez Adama Idźkowskiego.
Reprint oryginału z 1832 roku.
Idźkowski Adam (1798–1879), architekt, budowniczy, magister budownictwa i miernictwa. Studiował za granicą; w ciągu czterech lat zwiedził Włochy, Francję, Anglię i Niemcy. We Włoszech za projekt restauracji Świątyni Pokoju w Rzymie powołano go na członka florenckiej ASP. W 10 lat później dokonał wg projektu architekta Ritschla przebudowy Pałacu Saskiego. Do jego własnych realizacji należą m.in.: przebudowa katedry św. Jana w Warszawie, budowa dworca kolejowego w Skierniewicach, budowa pałacyku cesarskiego na Powązkach. Za opracowany w r. 1855 projekt pałacu wystawy powszechnej w Londynie otrzymał złoty medal od Komitetu Wystawowego.

Idźkowski był przedstawicielem eklektyzmu w architekturze z wyraźną predylekcją do stylu gotyckiego. W r. 1832 ukazały się „Kroje architektury, obejmujące rozmaite jej kształty, uważane jako przedmiot piękności”. Mimo pewnej oryginalności w ujęciu tematu i starannego opracowania Kroje architektury nie zyskały uznania i pozostały w cieniu pracy Marconiego, która rychło doczekała się drugiego wydania. Nie zrażony I. obok publikacji pomniejszych rozprawek, przystąpił do wydawania okazałego dzieła pt. „Plany budowli, obejmujące rozmaite rodzaje domów, mieszkań wiejskich różnej wielkości, kościołów, gmachów publicznych, mostów, ogrodów, monumentów i tym podobnych szczegółów w rozmaitych stylach architektury.” Wychodziło ono zeszytami i obejmowało przedstawione w pięknych stalorytach znakomicie narysowane projekty I-ego (120 tablic); za pracę tę Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu mianowała I-ego swoim członkiem.

Mimo wszystko osiągnięcia I-ego były skromne. Przyczyna tego tkwiła w zbytnio rozstrzelonych . Pod wpływem tak typowego dla połowy XIX w. pędu do wynalazczości dawał się on często zbytnio ponosić wybujałej wyobraźni, która, zwłaszcza w ostatnich latach życia, doprowadziła go niemal do maniactwa. Z pomniejszych wynalazków I-ego można wymienić „dwa zegary astronomiczne”, projekt „machiny rachunkowej” i in. Próbował I. także opracowywać język międzynarodowy i w tym celu ułożył nawet podobno „słownik w kilku językach”. W r. 1857, pod pseud. Adam Pellegrino, wydał utwór Świątynia Pokoju stanowiący fragment obszernego poematu. Zmarł na Podolu 3 V 1879 r.

Opis wydawnictwa:
oprawa twarda, zadrukowana, wyklejka
stron: 108+12
ISBN:978-83-61889-71-7